Shaych Mohammed ibn Saalih al`Othaymien (رحمه الله) werd het volgende gevraagd:
Vraag:
Ik ben een jonge moslima waarbij het geloof (iemaan) het hart is binnen gedrongen sinds mijn jonge jaren omdat ik ben opgegroeid in een religieuze familie. Ik verricht de gebeden op tijd en daarnaast verricht ik geen daad behalve dat ik Allah voor mijn ogen plaats. Ik denk herhaaldelijk en veel aan de dag des oordeel en vrees voor de bestraffing van Allah.
Ondanks dit draag ik geen hidjaab terwijl ik er altijd aan denk om deze (hidjaab) in de toekomst te gaan dragen. Zal mijn beloning in het hiernamaals het hellevuur zijn? Geeft mij advies moge Allah u belonen.
Antwoord:
Het antwoord is dat deze vraag twee zaken bevat. De eerste zaak is:
Hoe zij zichzelf heeft beschreven dat zij standvastig is op de religie van Allah (عز و جل) vanwege het feit dat zij is opgegroeid in een vrome omgeving. Deze beschrijving waarmee zij zichzelf beschreven heeft, als de reden daarvan is dat zij dit vermeldt heeft om de gunsten van Allah (سبحانه و تعالى) aan te tonen zodat zij hierin gevolgd wordt, dan is dit een goede bedoeling. Zij zal hier voor beloond worden. En Het kan zijn dat de volgende uitspraak van Allah (تعالى) op haar van toepassing is:
‟En wat de gunsten van jouw Heer betreft, spreek daarover!” [ad-Doehaa(93):11]
‟Degene die een goede traditie initieert in de islam, die zal zijn beloning krijgen en de beloning van degene die ernaar handelt tot aan de dag des oordeel.”
Echter wanneer ze het bovengenoemde vermeld heeft om zichzelf te prijzen, te vleien en op te scheppen, dan is dit een slechte en gevaarlijke bedoeling. Maar ik denk niet dat zij dit laatste bedoelt met de Wil van Allah (تعالى).
Wat betreft de tweede zaak:
Dat gaat over haar onachtzaamheid met betrekking tot de hidjaab zoals zij dit over zichzelf vermeldt heeft. Zij vraagt of zij hierom bestraft zal worden met het hellevuur in het hiernamaals? Het antwoord hierop is dat een ieder die ongehoorzaam is tegenover Allah (عز و جل) door middel van zonden die niet kwijtgescholden worden door het verrichten van goede (vrome) daden, deze (persoon) is in gevaar. Wanneer dit shirk (polytheïsme) of koefr (ongeloof) is dan treedt deze persoon uit de religie (islam). Degene die shirk of koefr pleegt voor (deze persoon) is de bestraffing gegarandeerd. Allah (تعالى) zegt:
‟Voorwaar, degene die deelgenoten aan Allah toekent (in Zijn aanbidding), Allah heeft hem waarlijk het paradijs verboden. En zijn bestemming zal het Hellevuur zijn. En voor de onrechtplegers zijn er geen helpers.” [al-Maa`idah(5):72]
‟Voorwaar, Allah vergeeft niet dat er deelgenoten aan Hem toegekend worden (in Zijn aanbidding), maar Hij vergeeft wat minder is dan dit (i.e. shirk), voor wie Hij Wil.” [an-Nisaa(4):48]
Wanneer het minder is dan koefr wat iemand uit zijn religie zet en het valt onder de zonden die niet kwijtgescholden worden door het verrichten van goede (vrome) daden, dan komt deze persoon onder de Wil van Allah (عز و جل). Als Hij (Allah) wil bestraft hij hem en als Hij wil vergeeft hij hem. Zoals Allah (تعالى) zegt:
‟Voorwaar, Allah vergeeft niet dat er deelgenoten aan Hem toegekend worden (in Zijn aanbidding), maar Hij vergeeft wat minder is dan dit (i.e. shirk), voor wie Hij Wil.” [an-Nisaa(4):48]
‟O profeet, zeg tegen jouw echtgenotes en tot jouw dochters en tot de vrouwen van de gelovigen dat zij hun mantels (Djilbaab) over zich heen laten hangen. Op die manier is het gemakkelijker om hen te herkennen en worden zij niet lastig gevallen.” [al-Ahzaab(33):59]
De bewijzen uit het boek van Allah, de soennah van Zijn boodschapper (صلى الله عليه و سلم) en de correcte conclusie duiden erop dat het verplicht is voor de vrouw om haar gezicht te bedekken in aanwezigheid van vreemde mannen die geen echtgenoot of mahram zijn.
Wanneer het verplicht is voor de vrouw om haar hoofd en voeten te bedekken en om niet te stampen met haar voeten zodat men niet ziet wat zij verbergt aan (mooie) enkelbanden en dergelijken, een slim persoon (die het bovengenoemde als verplicht ziet) zal zonder twijfel zien dat het bedekken van het gezicht eerder het recht heeft om bedekt te worden.
Dit omdat de fitnah die voortvloeit uit het tonen van het gezicht vele malen groter is dan het zien van haar haren of nagels. Wanneer een slimme gelovige persoon nadenkt over deze (islamitische) wetgeving en haar wijsheden en geheimen, dan wordt het duidelijk voor hem dat het niet mogelijk is dat de vrouw verplicht wordt om haar hoofd, nek, armen, schenen en voeten te bedekken om vervolgens toe te staan dat zij haar handen en gezicht toont die vol zit met schoonheid. Dit is tegenstrijdig aan wijsheid!
Degene die nadenkt over datgene waar de mensen vandaag de dag in zijn vervallen in het onachtzaam zijn met het bedekken van het gezicht, die zal tot de conclusie komen dat het bedekken van het gezicht verplicht is. Vanwege het feit dat dit leidt tot onachtzaamheid in datgene wat erger is waarbij de vrouw haar hoofd, nek, bovenste gedeelte van haar borst en armen onthult en door de markten loopt zoals in bepaalde islamitische landen zonder dat het hen iets uit maakt.
Het is dus aan u, o vrouw om Allah (عز و جل) te vrezen en om de verplichte hidjaab te dragen die gepaard gaat zonder fitnah door het gehele lichaam te bedekken behalve in de aanwezigheid van de echtgenoot en mahram. U dient Allah (تعالى) (daarin) te vrezen naar gelang u mogelijkheid.
Bron: http://www.ibnothaimeen.com/all/noor/article_4788.shtml
Vertaling: Youssef aboe Safiyya - http://ahloelhadieth.com/index.php/en/zusters/algemeen/343-ik-ben-religieus-maar-draag-geen-hidjaab
[1] Voetnoot vertaler: meervoud van mahram.
[2] Voetnoot vertaler: dit is de mening van Shaych al-`Othaymien. Hij ziet het bedekken van het gezicht als een verplichting. Het is bekend dat hier een geschil over is onder de geleerden. Van hen (zoals Shaych al-Albaanie) die zien het bedekken van het gezicht slechts als een aanbeveling en geen verplichting. Voor meer info, zie het boek Djilbaab al-Mar`ah al-Moslima van al-Albaanie (رحمه الله).
